در مورد شیراز هر چه بگویم کم است .امروز گذری به بازار وکیل داشتم .یه حس عجیب ....

وقتی از سمت خیابان طالقانی و کنار مسجد وکیل وارد قسمت فرش فروش های بازار وکیل شدم .بسیار مشعف و ذوق زده شدم .شاید در سال چندین بار از آن قسمت وارد بازار می شدم و لی هیچ وقت اینقدر بادقت ندیده بودم .زیبا چشم نواز و آرام

حضور کم رنگ تکنولوژی در این بازار «مثل کولر و ..»و راحتی فروشندگان که برخی در اون موقع به راحتی در غرفه دراز کشیده بودند و چرت می زد و یا عده ای نهار می خوردند و دست فروشی که انگور می فروخت جلوه ای خارق العاده به بازار داده بود

نکته جالب بازار شیراز این است که همه نوع شغلی در این بازار هست و راسته خاص خودش را دارد با توجه به وسعت نچندان زیاد بازار .مثلا فرش ، مس گر، پارچه، مشیر «زینتی و تزئینی»،عطاری ، چرم ، پوشاک و ....

دوست دارم هر وقت که به این بازار می ایید حتما از کنار مسجد زیبای وکیل که اوج هنر اسلامی دوره زندیه است و دیدن سر در و طاق بیرونی ان انسان را مبهوت می کند  وارد بازار شوید و بعد از ورود به بازار سمت راست را در پیش گیرید .

واقعا انسان به اطراف خود که دقیق می شود می فهمد که هیچ نمی داند و شما با هر دیدی به جایی نگاه کنید  آنجاهم با دیدی جدید به شما نگاه می کند  .حیف که دوربین همراه نداشتم وگرنه تصویر هم می دادم.شما اگر سال های سال را در شیراز باشید نهایتا به این بیت می رسید :

خوشا شیراز و وضع بی مثالش ............که این هم شاید به نوعی قاصر بودن سعدی در وصف شیراز است که فقط آرزوی ماندگاری شیراز با این وضع بی مثالش را داشته است